Wlaźniki wymawiają samogłoski zawsze w tym samym miejscu (na języku), a tylko z różnicą tonu i zaokrąglenia, więc każdy symbol z IPA jest równie dobrym (a zarazem złym) przybliżeniem.
Przyjmując znak [ɔ] dla samogłosek, można by to opisać choćby tak:
a [ɔ̹]
o [ɔ]
u [ɔ̜]
Albo ewentualnie tak:
a [ʌ]
o [ɔ̹]
u [ɔ̜]
Niesylabiczną wersją samogłoski /a/ jest spółgłoska /h/, która też jest językowa i nie zaokrągla się, ale nie tworzy sylaby, nie przedłuża się, nie poliftongizuje i nie ma tonów.
Spółgłoski i podstawowe samogłoski Wlaźników nałożone na tabelę IPA:
Opisując głoski mniej tradycyjnie mamy taki podział:
Językowesylabiczne: a, o, u + tony itd.
niesylabiczne: h
Wargowe[taki sam podział wewnętrzny, jak w poprzednim poście]